دانلود آهنگ آئین و بامداد و سرب نشخوار
آئین و بامداد و سرب نشخوار
دانلود آهنگ جدید آئین و بامداد و سرب به نام نشخوار
Aein & Bamdad & Sorb – Noshkhaar
داداش تو هر چی اونور میبینی
کپی میکنی اسمشم میزاری خلاقیت
ملتم که یابو فرض کردی دیگه
نشخوار یه سری ادبیات غنی توو قدیم
از تو نمیسازه خِبره
جا نزن بلدی پرورش دادنت یه عده
میگی اینا بهونست مهم فکره
با عقل حس میکنم با قلبم فکر
دست نمیدم باهات نشه دستم چرک
الکل میزنم ضدعفونی
انقدر رنج میکشم بشه بوخوری
چون که طرفم رو میشناسم خوب
رفتم توو چریک وقتی بیست سالم بود
استعداد از مد افتاد، مردُم اخبارن تو رخداد
دلت پُر بود کردی شونه خالی
حالت بده ولی میگی رو به راهی
پول زیاد نمیاره حال خوب
با این هَوَل بازی ها فقط میره آبروت
همه چی شد ایرانیزه
با شاسی توو جاده شمال سیاه بیشه
تا کی دروغ بشنویم ما
تشخیص بدیم زشت از زیبا
میخوای بگی روان پریشی
اینطوری میکنی عوام فریبی
بیرون رو حفظ کن وقتی هستی از توو پوک
عبرت بگیر وقتی روزگار زد توو گوش
میدونم که باید برم جلو
انقدر که نفهمم چقدر مونده تا اوج
اگه سختی ها چَک بهت زد
بزن اون رو با مشت
دنیای واقعی چشه؟
که میزنی * چرخ توو مجازی
پیری ولی میزنی شصتتو میک
زور میزنی بری از دسته دو لیگ
کور و هوشیار، چشمت وا
متفاوت باش خاص استثنا
از خودت شروع کن بسم الله
تنها بودیم الآن شدیم یه گَله
نقشیه ریختیم فکر میکنیم به حمله
جلومون وایسادی با یه پوزه بند
جایزه به هر کی دهنِ ما رو ببنده
تنها بودیم الآن شدیم یه گَله
نقشیه ریختیم فکر میکنیم به حمله
جلومون وایسادی با یه پوزه بند
جایزه به هر کی دهنِ ما رو ببنده
من سفت واستادم ولی هیچی نمیدونم معلم کجاست
کلی اشکال دارم
اسپاسم گرفتن عضلات پام
انقد دوئیدم بریدم یه سیم از کله ام کندم
تاجِ بندگیو رو سَرم نذاشتم بغل کردم
هیچی نمیدونم ولی واسه فردام استرس گرفتم، عرق کردم
هیچی نمیدونم ولی از گذشتم پشیمونم و هی میگم غلط کردم
هیچی نمیدونم فقط حالم و بینِ گذشته و آینده سفر کردم
هیچی نمیدونم * میخورم
هیچی نمیدونم نشستم رو * هی دارم بین گذشته و آینده سُر میخورم
گیجم، مث سردوش سوبان بهم *
کی چی گفت، کی چی شد
سیمو که بریدم، کجا گذاشتی قیچیشو
تنها بودیم الآن شدیم یه گَله
نقشیه ریختیم فکر میکنیم به حمله
جلومون وایسادی با یه پوزه بند
جایزه به هر کی دهنِ ما رو ببنده
تنها بودیم الآن شدیم یه گَله
نقشیه ریختیم فکر میکنیم به حمله
جلومون وایسادی با یه پوزه بند
جایزه به هر کی دهنِ ما رو ببنده
تنها بودیم الآن شدیم یه گَله
نقشیه ریختیم فکر میکنیم به حمله
جلومون وایسادی با یه پوزه بند
جایزه به هر کی دهنِ ما رو ببنده
تنها بودیم الآن شدیم یه گَله
نقشیه ریختیم فکر میکنیم به حمله
جلومون وایسادی با یه پوزه بند
جایزه به هر کی دهنِ ما رو ببنده
مخ کپیده روزی شعر میشه روحیه
یه جوریه نگاهم تو شهر
چیز خوبیه نه که آرامش بده
عرض من عمقی تره صورت و سودای صبره
که دل همیشه صوفیه
دنبال حس مرغوب، یه احساس فلج
از عقل کافی محروم، به هیچ مغرور
نبود مثلش، نیست مثلش مجنون
یه میخ آهنی توو سنگ عادت به سرکوب
نمیدونه گلیمش چقدر بود
بس که زیر آب چنگ زده به یه متری خشکی که
اگه مچاله بشینی روش جا میشی
کارکشته باخت داده ، خاکیه پشتش
نمیدونم چی رو باور کنم کی رو داور
جواب من به انتهای بن بست مشته
همه خلق ها به کیش خودش پنداره کافر
جواب هرز علف های سست ریشه رشده
از دنیای جدید و بازی من چقدر پرتم
میگیره خندم، شده آموزش طریقه مصرف
رابطه فرج بشریت با بچش
بدون فقر بدون پسرفت
نمیخوره به دردم حرفت احمق
دیگه پس مونده عقده هامون نمیگیره خندم
میلیون میلیون چنده حقم
که کله شقه ولی دنده نرمم
که چشم دارن به آب و خاک مابین دو قطب
که آدمیزاد بلعیده شد و صوت و تپل
تا آدم نفس کشه، بیچاره اون دو تا بالای زمین
بی زحم از تار و پود و بُن
تنها بودیم الآن شدیم یه گَله
نقشیه ریختیم فکر میکنیم به حمله
جلومون وایسادی با یه پوزه بند
جایزه به هر کی دهنِ ما رو ببنده
تنها بودیم الآن شدیم یه گَله
نقشیه ریختیم فکر میکنیم به حمله
جلومون وایسادی با یه پوزه بند
جایزه به هر کی دهنِ ما رو ببنده
بریدم، دیگه سهیل نیستم اُمدیم
راضی ام به رضای مردادم مُریدم
تنها بودیم الآن شدیم یه گَله
نقشیه ریختیم فکر میکنیم به حمله
جلومون وایسادی با یه پوزه بند
جایزه به هر کی دهنِ ما رو ببنده
تنها بودیم الآن شدیم یه گَله
نقشیه ریختیم فکر میکنیم به حمله
جلومون وایسادی با یه پوزه بند
جایزه به هر کی دهنِ ما رو ببنده